Blogs

De (V)echtscheiding

Het komt met regelmaat voor, dat venijnige berichten opduiken over die vermaledijde advocaten. En dan vooral de advocaten die vechtscheidingen veroorzaken. Maar is dat wel zo? Hoe zit het voor een advocaat; heeft een vechtscheiding wel een voordeel?

Het komt voor: de mensen die elkaar echt haten als ze uit elkaar gaan. De lijn tussen haat en liefde is werkelijk heel dun. Ook deze mensen komen bij een echtscheidingsadvocaat uit. Deze advocaat heeft zich ook aan gedragsregels te houden (het is onder andere de bedoeling dat eerst een onderlinge regeling wordt geprobeerd te bereiken) en kan niet zomaar door roeien en ruiten heen. Maar het kan gebeuren, dat de cliënt dat wél verwacht. Want ja, hallo, voor wie zit die advocaat er nou eigenlijk?

Die advocaat zit er inderdaad eerst voor zijn of haar cliënt. De cliënt die iets wil: de kinderen / het huis / alimentatie. In elk geval íets van die andere echtgenoot. We kunnen er veilig vanuit gaan, dat de andere echtgenoot het niet graag wil geven. Want, ze zijn niet voor niets uit elkaar. Als de één iets heeft dat de ander wil, en de één geeft het niet, dan is het heibel. Het gaat vaak om conflicten die al zo lang lopen, of gedragspatronen in de communicatie die al zo lang bestaan, dat het niet meer mogelijk is om "normaal" met elkaar te praten. Woorden als "alsjeblieft", "dank je wel", dat is al helemaal niet in de mond te nemen.

Ga daar als advocaat maar eens aan staan. Vanuit mijzelf gesproken: ik zit niet te wachten op vechtscheiding (in wording). Veel liever regel ik de zaken op een opbouwende wijze, zeker als er kinderen betrokken zijn bij een echtscheiding. Want zij zijn vaak het kind van de rekening. En er is altijd wel ergens een gezamenlijk belang te vinden (de kinderen een relatief onbezorgde jeugd geven / het verhogen van de verkoopprijs van een woning door samen te investeren / Fikkie de hond samen verzorgen - you name it). Dat gemeenschappelijke belang opzoeken, maakt het voor alle betrokkenen beter.

Natuurlijk komt het ook bij mij voor, dat partijen echt niet meer door één deur kunnen. En dat sprake is van een vechtscheiding. Dat vind ik vooral vervelend voor cliënt, het is vaak al een zeer emotionele ervaring, die er door ruzie echt niet beter van wordt. En ik word er financieel ook heus niet beter van: buiten het feit dat veel zaken op grond van gesubsidieerde rechtsbijstand worden gedaan, betalen mensen veel liever niet aan hun advocaat!

Dus de vechtscheiding? Liever niet. Zit u in een vechtscheiding? Misschien kan het tóch nog worden opgelost, of kan de situatie worden verbeterd. Denkt u tóch (vanwege dat gemeenschappelijke belang!) eens aan mediation. Een goede mediator kan veel problemen tot te behappen porties terugbrengen. Of vraag eens een second-opinion bij een andere advocaat, want wisselen van advocaat kan weleens helpen.

Heeft u vragen of uw situatie? Ik kijk graag of ik u kan helpen! Mail mij vrijblijvend.